شیر برقی یک دستگاه الکترومکانیکی است که برای کنترل جریان گاز یا مایع به کار می‌رود. این تجهیز با استفاده از جریان الکتریکی، ورودی و خروجی سیال را تنظیم می‌کند و از حرکت خطی برای انجام این کار بهره می‌برد. شیر برقی می‌تواند عملیات باز و بسته کردن، توزیع یا ترکیب مقدار معینی از جریان را انجام دهد.
بررسی اجزای شیر برقی
شیر برقی شامل بخش‌های متنوعی است که هرکدام نقش خاصی دارند. بدنه (Valve body) وظیفه اتصال شیر به لوله‌ها را دارد. پورت ورودی (Inlet port) محلی است که سیال از آن وارد می‌شود و پورت خروجی (Outlet port) جایی است که سیال از آن خارج می‌شود. در برخی کاربردها، شیر برقی چندین خروجی دارد.
بوبین بخشی است که به شکل استوانه توخالی طراحی شده و سیم پیچ درون آن قرار دارد. سیم پیچ (Solenoid coil) با عبور جریان، میدان مغناطیسی تولید می‌کند. کانکتور (Conector) محلی برای اتصال سیم به منبع برق است و برق را به بوبین انتقال می‌دهد. پیستون (Plunger/piston)، قطعه‌ای استوانه‌ای است که با جریان برق حرکت کرده و شیر را باز یا بسته می‌کند. این پیستون از مواد فرومغناطیس ساخته شده و درون سیم پیچ قرار گرفته است.
حفره (Orifice) انعطاف‌پذیری لازم برای ارتباط بین درگاه ورودی و خروجی را فراهم می‌کند و با حرکت پیستون، این مسیر باز و بسته می‌شود. فنر (Spring) برای جلوگیری از سقوط پیستون و کنترل حرکت آن استفاده می‌شود. در حالت بدون برق، فنر پیستون را در وضعیت NC به پایین می‌فشارد و مسیر را می‌بندد، در حالی که در حالت NO فنر پیستون را بالا نگه می‌دارد تا مسیر باز بماند. آب‌بند (Seal) نیز از ورود آب به بوبین جلوگیری می‌کند.
عملکرد سلونوئید ولو
شیر برقی از دو قسمت اصلی تشکیل شده است: بوبین و بدنه شیر. بوبین شامل یک سیم‌پیچ است که اطراف هسته‌ای فرومغناطیسی به نام پیستون پیچیده شده است. هنگامی که بوبین برقدار می‌شود، میدان مغناطیسی در اطراف سیم‌پیچ ایجاد می‌گردد. این میدان باعث جاذبه شده و پیستون را در جهت مخالف فنر حرکت می‌دهد. وظیفه سیم‌پیچ ایجاد میدان مغناطیسی برای جابه‌جایی پیستون است. فنر نیز با توجه به نوع شیر، مسیر سیال را باز یا بسته کنترل می‌کند.
مزایای استفاده از سلونوئید ولو
عملکرد سریع و اعتمادپذیری بالا، عمر طولانی، مصرف جریان پایین و صدای کم از ویژگی‌های این محصول هستند. طراحی ساده آن که ممکن است بسته یا باز باشد، از دیگر مزایای این دستگاه است.
کاربردهای شیر برقی
بدنه شیر برقی به لوله‌ها متصل می‌شود. پورت ورودی، مسیر ورود سیال به شیر است و پورت خروجی، راه خروج آن را فراهم می‌کند. برخی شیرهای برقی چندین خروجی دارند. بوبین، استوانه‌ای تو خالی است که سیم پیچ درون آن قرار دارد. سیم پیچ با عبور جریان، میدان مغناطیسی ایجاد می‌کند. کانکتور محلی برای اتصال سیم به منبع برق است که برق را به بوبین می‌رساند. پیستون، بخشی استوانه‌ای شکل است که با اتصال برق حرکت می‌کند تا شیر را باز یا بسته کند. پیستون از مواد فرومغناطیس ساخته شده و درون سیم پیچ قرار دارد. حفره، ارتباط‌دهنده پورت‌های ورودی و خروجی است و پیستون با حرکت خود این حفره را باز و بسته می‌کند. شیر برقی می‌تواند چندین حفره داشته باشد. فنر، علاوه بر جلوگیری از سقوط پیستون، حرکت آن را کنترل می‌کند. وقتی شیر بدون برق است، در حالت NC، فنر پیستون را پایین می‌برد و مسیر را می‌بندد؛ در حالت NO، فنر پیستون را بالا نگه می‌دارد تا مسیر باز بماند. آب‌بند از ورود آب به بوبین جلوگیری می‌کند.
با شناخت اجزای شیر برقی، می‌توان عملکرد آن را بهتر درک کرد.
جمع بندی
در این مقاله متوجه شدیم که شیر برقی چیست؟
شیر برقی وسیله‌ای است که برای باز و بسته کردن مسیر سیال به کار می‌رود و از دو بخش اصلی بوبین و بدنه تشکیل شده است. این دستگاه بر اساس نوع کاربرد، ساختار و شکل، دسته‌بندی می‌شود و در فرآیندهای هیدرولیکی و پنوماتیکی، در انواع مختلفی از شیرهای کنترل جهت، فشار و سرعت، کاربرد دارد. برای انتخاب شیر برقی باید به عواملی مانند نوع سیال، شرایط محیطی، سایز، فشار، نوع عملکرد و مشخصات الکتریکی توجه کنیم. این شیرها دارای عمر طولانی و سرعت عملکرد بالا هستند و در مصارف خانگی مانند ماشین لباسشویی و در صنایع مانند سیستم‌های خنک‌کننده و روانکاری مورد استفاده قرار می‌گیرند. در مواردی که حجم دبی زیاد است، از شیرهای پیلوتی استفاده می‌شود و در نقشه‌ها، شیرها در حالت استراحت (عدم تحریک) نشان داده می‌شوند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر